Op dit moment werk ik aan een serie De Uilen met de gouden lijnen.

Ik zag de Japanse lijmtechniek en dacht: wat als onze ervaringen als breuken op de huid zichtbaar waren, gelijmd met goud? Met direct erachteraan: hoe zou een uil er dan uitzien?

Er is voor mij maar één manier om dat uit te proberen, een uil maken, door laten zagen en daadwerkelijk aan elkaar lijmen.

Wat ik met deze serie uilen wil onderzoeken is hoe zou het zijn als de ervaringen die we dragen zichtbaar waren. We weten allemaal dat iedereen dingen meemaakt, maar vergeten het vaak al scrollend of pratend. Misschien zit je tegenover een weduwe, misschien iemand die net uit een burn out komt. Je ziet het niet, maar stel je voor dat het wél zichtbaar was. 

Dat is wat ik met deze serie wil laten zien. De gouden lijnen staan symbool voor de ervaringen die we meedragen. Niet de details van wat er is gebeurd, maar wel dat er iets is gebeurd. Door ze zichtbaar te maken ontstaat er, hopelijk, ruimte voor begrip.